Sprawne mówienie to umiejętność szczególnie ważna dla każdego dziecka. Wszelkie, nawet niezbyt rażące wady wymowy mogą w sposób istotny ważyć o losach Państwa dzieci. Niejednokrotnie są źródłem niepowodzeń szkolnych. Mogą nawet zamykać im drogę do wielu atrakcyjnych zawodów. Nienaganna wymowa wchodzi w zakres podstawowych wymagań, stawianych między innymi kandydatom na nauczycieli, aktorów, dziennikarzy. Jest warunkiem dobrej komunikacji w życiu codziennym. Dziecko w wieku szkolnym powinno umieć prawidłowo artykułować każdą głoskę, a swoje myśli formułować zrozumiale. Do tego zatem musimy dążyć.
Skuteczna terapia różnorodnych wad i zaburzeń mowy dziecka od czasu przedszkola powinna opierać się na gruntownej, systematycznej współpracy rodzica z logopedą oraz przestrzeganiu przyjętych procedur.
Procedury współpracy logopedy i rodzica w terapii logopedycznej:
LOGOPEDA
•nawiązuje kontakt z dzieckiem, rodzicem (opiekunem dziecka),
•diagnozuje dziecko
•informuje o wynikach
•w razie potrzeby kieruje do placówek specjalistycznych – stomatologa, ortodonty, laryngologa, neurologa, foniatry lub na dodatkowe zajęcia do PPP,
•prowadzi bieżącą terapię z uczniem, ustala jej przebieg,
•organizuje działania profilaktyczne i wspomagające
•usuwa zaburzoną głoskę, zespół głosek lub ciąg mowny,
•informuje dziecko i rodzica o postępach w terapii (nagradza i wzmacnia dziecko),
•na prośbę prowadzi zajęcia otwarte i spotkania konsultacyjne,
•wspomaga rodzica (demonstruje ćwiczenia do pracy w domu)
•sporządza pisemną informację o zakończonej terapii.
RODZIC
•nawiązuje kontakt z logopedą,
•zapoznaje się z wynikami diagnozy,
•udziela rzetelnych informacji o dziecku
•w razie potrzeby zgłasza się do placówek specjalistycznych i współpracuje z nimi,
•informuje wówczas logopedę o przebiegu leczenia,
•stwarza odpowiednią atmosferę i warunki do ćwiczeń z dzieckiem w domu,
• systematycznie ćwiczy z dzieckiem w domu zadane prace domowe
•dostarcza dziecku właściwych wzorców mowy,
•nie rezygnuje z podawania dziecku pokarmów wymagających gryzienia i żucia (twardych),
•informuje logopedę o postępach dziecka i jego samopoczuciu,
•powiadamia o chorobie, niedyspozycji dziecka i dłuższej nieobecności,
•uczestniczy w zajęciach otwartych i spotkaniach konsultacyjnych,
•zasięga informacji na temat efektów terapii,
•uczestniczy w spotkaniach i zajęciach otwartych
Dziecko nie osiągnie efektów w określonym czasie bez współpracy rodzica z logopedą i pełnego zaangażowania się w pomoc dziecku. Zgodnie z prawem międzynarodowym europejskim i polskim rodzic jest w pełni odpowiedzialny za wychowanie i wykształcenie dziecka. Nauczyciel jest tylko osobą wspierającą w powyższych działaniach.
Sporządzono na podstawie: http://www.zkpig4gdansk.pl/logop06.html